Kveðjustund...

Ég þoli ekki kveðjustundir. Þær hafa alltaf farið svo illa í mig.

Nú eru aðeins 2 dagar þar til ég fer suður og er því á fullu þessa dagana að kveðja.

Suma er verra að kveðja en aðra - það er bara þannig.

Mánudagurinn...

Ég vaknaði í morgun og það var myrkur.
Ég datt svo ililega á rassinn í miðjan drullupoll á leiðinni í vinnuna.
Ég er að drepast í hnénu.
Ég var á fullu í vinnunni í allan dag.
Ég fór heim úr vinnunni og það var myrkur.

En samt er ég glöð í hjartanu...

Yndislegur dagur....

Átti svo yndislegan dag í dag og hann er varla hálfnaður...

Þetta byrjaði allt í gærkveldi þegar 20 lækna-gellur hittust og bjuggu til konfektl. Algjör snilld.

Mætti svo í vinnuna kl 09 og það var alveg frábært. Komst í eina aðgerð og alles. Algjör snilld.

Leiðin lá að því loknu í jólahúsið með henni Sólveigu minni. Algjör snilld.

Eftir jólahúsið tók svo við kaffihúsaferð á Bláu könnuna. Fékk mér ekki eitt heldur tvö stro-kakó. Algjör snilld.

Er nú að taka mig til. Planið er að fara út að borða. Mohito-partý hjá Sólveigu og svo tjútt niður í bæ. Algjör snilld.

Lífið er algjör snilld.

Long time no....

Jæja nú er að duga eða drepast - það er annað hvort að koma með eina færslu núna eða bara að hætta þessu.

Það hefur nú ýmislegt á daga mína drifið sl 6 mánuði. Ég hef að mestu haldið mig á norðurlandinu. En nú fer að styttast í að ég komi suður. Þetta er búið að vera alveg meiriháttar tími en mikið verður gott að komast suður aftur. Ég byrja að vinna á slysadeildinni og fer svo í minn gamla heimabæ Mosó, á heilsugæsluna þar.

Jæja nú er ísinn brotinn og ég lofa að vera duglegri.
Kveðja í bili, Þóra Kristín